Spelprincipes van Cruijff deel 3: verdedig de zone

In dit artikel wordt het 3^e spelprincipe behandeld in de serie ‘Oefenvormen gebaseerd op de spelprincipes van Johan Cruijff’.

Het spelprincipe
Verdedig de zone. Wat is verdedigen van de zone? Het betekent dat spelers zones verdedigen i.p.v. een directe tegenstander (mandekking). In mijn jeugdjaren werd er altijd mandekking gespeeld. Het voordeel van mandekking is dat je makkelijk een schuldige kan aanwijzen bij een tegendoelpunt: als jouw directe tegenstander scoort, is het dus jouw schuld. Het is voor iedereen duidelijk wie gedekt moet worden.

Ik ben geen fan van mandekking. Zie bijvoorbeeld de afbeeldingen in dit artikel waar je centrale verdedigers ver ziet uitstappen, wat laat je achter als je zover achter je man aanloopt? Wat mij voorstander maakt van zonedekking beschreef ik in een eerder artikel. Samengevat: bij zonedekking bepaal je zelf waar je staat (in tegenstelling tot mandekking) en je hoeft minder te lopen.

Oefenvorm
Een eenvoudige oefenvorm om zoneverdedigen af te dwingen is de onderstaande vorm. De rode spelers mogen het vak niet uit, geel moet proberen om de bal naar de spelers achter de rode spelers aangespeeld te krijgen. Voor de rode spelers is het verstandig naast elkaar te blijven staan en niet voor elkaar: ieder z’n eigen zone. Ook voor de gele spelers is dit een leuke pass/trap-oefening. Elke foutieve pass of aanname geeft het rode team extra tijd om de juiste zones te bezetten. Dubbel plezier dus!

Toevoeging: voeg (kleine) doeltjes toe aan de zijkant van het veld. Als het rode team een pass onderschept kan er gescoord worden. Geel moet direct druk zetten om dit te voorkomen. Op deze manier voeg je een mooi omschakelmoment toe.

Toegegeven: het wordt natuurlijk uitdagender als er ook daadwerkelijk directe tegenstanders zijn om te verdedigen, maar deze oefening is een prima 1^e stap.  

Andere opties
In de Trainingsplanner van De Voetbaltrainer vind je ook een mooie oefening met een elastiek. Eerst zonder weerstand van een directe tegenstander, later met tegenstander. Het aantal tegenstanders is natuurlijk uit te breiden. Ook zonder elastiek is de oefening uit te voeren. Dat vraagt alleen wat meer coaching vanuit de verdediging of rondkijken van de centrale middenvelders, erg is dat natuurlijk niet want in de wedstrijd heb je ook geen elastieken.   

Nog een interessante oefening is deze. Op beide helften van het veld wordt een 2*2+1 gespeeld. Dit neigt ook sterk naar een oefening om compact verdedigen te trainen. Het zoneverdedigen en compact verdedigen zijn spelprincipes die goed te combineren zijn.

En als je het helemaal bont wil maken: levend tafelvoetbal. Spullen kan je huren.

Belangrijk bij het verdedigen van de zone vind ik: onderlinge communicatie (tegenstanders overnemen en laten overnemen), lef (durf een tegenstander vrij te laten) en kijkgedrag (weten waar je medespelers en tegenstanders zijn en goed positioneren).

Ter afsluiting nog een filmpje met uitleg en voorbeelden van zonedekking of waar zonedekking juist verkeerd gaat.

Heb je vragen of opmerkingen? Laat het me gerust weten!

Binnenkort deel 4 in deze serie: kies diepte voor breedte.