Algemeen·Blogs

Pech, schorsingen en blessures

De afgelopen weken waren in diverse media weer vele voorbeschouwingen te lezen op het nieuwe voetbalseizoen. Zowel op amateur- als professioneel niveau. Persoonlijk vind ik de voorbeschouwingen altijd leuk om te lezen: welke mutaties zijn er in de spelersgroep, wat zijn ambities voor het aankomende seizoen en vaak is er ook even een korte terugblik op het afgelopen seizoen. Fijn leesvoer.

Wat me hierin opvalt is hoe vaak er wordt gesproken over pech, schorsingen en blessures. In de terugblik op het voorgaande seizoen vaak in relatie tot het niet hebben behaald van een vooraf bepaalde doelstelling. In de vooruitblik meestal om verwachtingen van de buitenwacht te temperen voor het aankomende seizoen (wat overkomt als bij voorbaat indekken bij evt. niet kunnen voldoen aan verwachtingen).

Het beeld dat bij pech, schorsingen en blessures wordt geschetst, is een beeld van iets dat je overkomt waar je geen invloed op kan uitoefenen. Het komt op mij over als een soort slachtofferrol en ideale dekmantel. Bijvoorbeeld: die late gelijkmaker, die bal binnenkant paal eruit (en voor de tegenstander erin), de onterechte rode kaart, de blessure van de topscoorder in de belangrijke wedstrijd en ga zo maar door. Voorgaande voorbeelden kunnen uiteraard frustrerend zijn en het frustreert mij ook wel eens. Toch vind ik het te gemakkelijk een teleurstellend seizoen af te schuiven op pech, blessures en schorsingen.

In mijn ogen kan je als trainer/coach invloed uitoefenen op pech, schorsingen en blessures. Waarbij ik wel wil opmerken dat invloed uitoefenen iets anders is dan helemaal voorkomen.

Vaak zijn zaken die worden betiteld als pech prima te trainen. Denk aan afwerkvormen als er veel kansen worden gemist of om te proberen op een andere manier kansen te creëren. Of het trainen van standaardsituaties als je hierdoor veel tegendoelpunten incasseert, dat is prima te trainen. Pech is een heel eenvoudig op te plakken etiket. Het kan ook zo zijn dat een speler fouten maakt door een overdaad aan opdrachten van de trainer, of dat hij op een positie staat waarbij hij niet op z’n sterke punten wordt benut. In hoeverre is een fout van die speler dan nog pech? Of kan het gewoon (een gebrek aan) kwaliteit zijn? Mijn ervaring is dat spelers die eigenlijk boven hun niveau spelen, eerder geneigd zijn om fouten te maken, is dat dan pech?
Wat ik vooral wil zeggen: echte pech voorkom je niet, maar je kan wel degelijk invloed uitoefenen om zaken die pech genoemd worden zo veel mogelijk uit te sluiten.

Schorsingen, ook hier heb je als trainer/coach invloed op. Dat kan al beginnen door schorsingen bespreekbaar te maken in een groep. Zijn spelers wel bewust van de gevolgen van een schorsing? Zien spelers in hoe eenvoudig sommige gele kaarten te voorkomen zijn? En hoe lang laat je een speler in het veld staan die op het randje speelt en al een gele kaart heeft? Zo maar een paar vragen, waarmee ik wil aangeven dat je hier als coach invloed op hebt.

En ja, ook bij blessures eenzelfde verhaal. Natuurlijk is een overtreding van een tegenstander die resulteert in een blessure niet te voorkomen. Onlangs ben ik hier helaas zelf nog getuige van geweest. Maar wat je wel kan beïnvloeden is de intensiteit van je training, het doen van blessurepreventie oefeningen, de kwaliteit en beschikbaarheid van de medische staf en medische voorzieningen. En in hoeverre blijven spelers door spelen/trainen met pijn? Dit rijtje is nog wel even aan te vullen. Volop invloed!

Ten slotte nog 2 opmerkingen over pech, schorsingen en blessures:

  1. Voetbal bestaat gelukkig uit veel meer dan pech, schorsingen en blessures
  2. Je bent niet het enige team in je competitie dat last heeft van pech, schorsingen en blessures

In plaats van het verschuilen achter pech, schorsingen en blessures vind ik het veel krachtiger de hand in eigen boezem te steken. Uiteindelijk heb je op je eigen doen en laten immers het meeste invloed.

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *